Gdy układ odpornościowy (immunologiczny) zaczyna działać nieprawidłowo, może w wyniku błędu atakować własne komórki czy tkanki. Jest to związane ze zjawiskiem autoagresji i procesem wytwarzania autoprzeciwciał.

Przeciwciała antyneuronalne (inaczej antyneuralne) to szczególna grupa autoprzeciwciał, które skierowane są przeciwko różnym strukturom w obrębie układu nerwowego. Choć przeciwciała te zostały odkryte stosunkowo niedawno, ich liczba z roku na rok dynamicznie rośnie. Początkowo uważano, że przeciwciała antyneuronalne są zawsze związane z rozwojem nowotworu i dlatego określano je terminem „przeciwciała onkoneuronalne”. Jednak późniejsze badania wykazały, że przeciwciała te mogą być obecne nie tylko u pacjentów cierpiących na raka, ale także u osób z zaburzeniami neurologicznymi, które nie są związane z chorobą nowotworową.

O materiale do badania przeciwciał antyneuralnych decyduje lekarz, choć najczęściej testy wykonuje się równolegle w surowicy krwi pacjenta i płynie mózgowo-rdzeniowym. Wyniki badań przeciwciał antyneuralnych należy interpretować ostrożnie, ponieważ mogą one być niekiedy obecne również u osób zdrowych. W przypadku niepokojących objawów i chęci uzyskania prawidłowego rozpoznania konieczna jest konsultacja z neurologiem, który może kompleksowo ocenić stan zdrowia z uwzględnieniem objawów, wyników badań i historii medycznej pacjenta.