- Gdzie zrobić badanie?
- Znaczenie kliniczne
Myasthenia gravis (miastenia, miastenia rzekomoporaźna) jest chorobą, która powoduje szybkie męczenie się i osłabienie mięśni. Można wyróżnić różne formy tej choroby. Obejmują one nabytą miastenię rzekomoporaźną – uogólnioną lub ograniczoną jedynie do objawów ze strony oczu, jak również formy genetyczne.
Myasthenia gravis może pojawić się w różnym wieku – od wczesnego dzieciństwa do późnej starości. Najbardziej narażone na zachorowanie są młode kobiety w wieku od 20 do 30 lat oraz mężczyźni powyżej 50 roku życia. Przebieg choroby jest wieloletni, może przebiegać z okresami poprawy i zaostrzeń i jest bardzo zróżnicowany. Mimo wszystko myasthenia gravis rzadko powoduje śmierć, a dostępne leki potrafią złagodzić wiele jej objawów. Pełne wyleczenie na ogół nie jest jednak możliwe.
• opadanie powiek,
• diplopia,
• zmiana mimiki, tzw. uśmiech poprzeczny,
• opadanie żuchwy,
• osłabienie gryzienia, żucia, połykania pokarmów, nasilające się w miarę jedzenia,
• osłabienie głosu, niewyraźna mowa w miarę wydawania głosu,
• opadanie głowy,
• osłabienie mięśni rąk w czasie wykonywania zwykłych czynności (mycie, czesanie, golenie się),
• osłabienie siły mięśni nóg przy chodzeniu,
• upadki podczas biegu,
• zaburzenia oddychania.
W przebiegu myasthenia gravis wykrywa się przeciwciała:
• przeciwko receptorom acetylocholiny (Acetylcholine Receptor Binding Antibodies (ACHRAb),
• przeciw MuSK (muscle specific tyrosine kinase),
• przeciwko tytynie,
• przeciw receptorowi rianodynowemu,
• przeciwko mięśniom szkieletowym.
• Zaburzenia czynności tarczycy: dotyczy 13% pacjentów z MG: wole, niedoczynność tarczycy, nadczynność tarczycy → ocena TSH (tyreotropiny).
• Grasiczak: 85% przerost grasicy, 15% grasiczak.
• Choroby autoimmunologiczne: toczeń rumieniowaty układowy, reumatoidalne zapalenie stawów, sarkoidoza, zespół Sjögrena, zapalenie wielomięśniowe, wrzodziejące zapalenie okrężnicy itp.
